La Dietrich komt indrukwekkend tot leven in Hoorn

HOORN - Glamour, verleiding, opkomst en ondergang. Het leven van een vrouw die zich niet schaamde voor haar talrijke seksuele escapes en biseksualiteit: ”Ein bisschen bi schadet nie,” zei ze ooit. De crisisjaren, opkomend fascisme dat eindigt in de ramp van de Tweede Wereldoorlog, later de koude oorlog. Tel daar de schitterende liedjes bij op en er zijn meer dan voldoende ingrediënten voor een voorstelling over het leven van zangeres en filmster Marlene Dietrich.
 
Bomvol, tot de laatste plaats uitverkocht, was het donderdagavond in het tot een nachtclub getransformeerde Huis Verloren aan het Kerkplein. Terecht was ook de belangstelling van de vele Hoornse collega´s uit het vak.

De voorstelling La Dietrich rechtvaardigde die grote aandacht. Wilma Bakker (zang) en de Horinees Eric Lensink (piano) vertellen het levensverhaal van Maria Magdalena Dietrich (1901-1992) aan de hand van haar bekende liederen. Maar ook via een indrukwekkende monoloog van Bakker én filmbeelden. Authentieke beelden van schepen die naar Amerika vertrekken en het verhaal vertellen van de verhuizing van Dietrich van Duitsland naar de VS, waar ze een grote ster werd. We zien marcherende nazi’s, het platgebombardeerde Berlijn, Las Vegas, Hollywood, talloze filmsterren waarmee ze het bed deelde en fragementen van haar rol in Der blaue Engel, dat bekend werd van het lied ’Ich bin von Kopf bis Fuß auf Liebe eingestellt’. En nog veel meer moois. Alleen al die veel filmbeelden maken het de moeite waard de voorstelling te bezoeken.

Wilma Bakker kruipt in de huid van La Dietrich, met vele kostuumwisselingen, als zangeres en vertelster. Zeer indrukwekkend brengt ze het waargebeurde verhaal van hoe de Dive weigert op Hilter’s verzoek in te gaan om terug te keren naar Duitsland. Met zijn propagandaminister Joseph Goebbels ziet Hitler in Dietrich het toonbeeld van de Duitse vrouw. In haar rol als Dietrich vertelt Bakker hoe ze walgt van de Nazi’s en ze keert niet terug naar Der Heimat (waar ze uiteindelijk wél in Berlijn wordt begraven). Integendeel, in de oorlog treedt ze op voor de geallieerde troepen en uiteraard brengt Bakker het toen zeer populair geworden lied Lili Marlene (subliem!) ten gehore.

Wilma Bakker vertelt en zingt. Beide doet ze met verve en veel vakmanschap. Eric Lensink is de ijzersterke begeleider die op de piano alles aan kan. Hij heeft af en toe ook tekst en blijkt een komische kant te hebben, zeker met ’Allo Allo’-achtig Duits tot de zaal spreekt. In de regie had van de tegenstelling tussen boomlange Lensink, met z´n karakteristieke prachtkop, tegenover de frêle diva Bakker iets meer gebruik gemaakt kunnen worden. Dat Lensink veel meer kan dan alleen maar virtuoos begeleiden, bewees hij in dat ene liedje dat hij zong en in zijn ´rol´ als bedrogen partner van Dietrich. Deze kleine kanttekening doet niets af aan klasse van deze voorstelling.

La Dietrich is een kleine, vrije productie dat het moet hebben van uitkopen en boekingen. Deze voorstelling verdient het niet dat het maar enkele malen wordt vertoond. Het is te boeken via www.blondenblauw.nl . Wat mij betreft ook zeer geschikt als geschiedenis, muziek- en cultuurles voor middelbare scholen. Waar maar mogelijk: gaat dat zien en horen!

Robert Vinkenborg
Twitter: RoxyRobert

---

Reacties

---