Hoornse burgemeester als “Postkoets op de digitale snelweg”

mhhh, ter aanvulling...grappig dat je dat even aanhaalt (tussen water en spoorlijn) want dat is exact het gebied waar voornamelijk oudere Horinezen de grens trekken. Dus alles voorbij de spoorlijn, inclusief de Drieboomlaan etc is buiten Hoorn gelegen. Geinig, je bent goed bekend!

Qwartje: maak je maar geen zorgen mijn beste. De roots van horinees zijn familie gaan terug tot ergens in 1600. Dus ja, horinees mag zich wel zonder enige vorm van bescheidenheid een ware Horinees noemen en is derhalve geen import-Amsterdammer (-;

@Horinees

Even ’n paar dingetjes, @Horinees (ben je overigens wel degelijk binnen de begrenzing van water en spoorlijn geboren? De burgemeester is naar jouw bevinden ‘…prive een warme en belangstellende persoonlijkheid’. Dat geloof ik ongezien. Ik ken politici die ten zeerste van hun parkiet houden, nauwgezet hun postzegelverzameling pincetten, en - als het zo uitkomt - met gestrekte arm de vuilniszak van hun fysiek getroubleerde, verweduwde buurvrouw een eindweegs naar de container brengen.

Daarnaast is hij ceo van de BV Hoorn. De verkiezingsuitslag, zo mocht gans de omringende natie beluisteren, was om 03.18 uur pas binnen. Een beschamende reprise van de gemeenteraadsverkiezingen in maart jongstleden.

‘Gedoe over communicatie’, zeg je, ‘is wat mij betreft een hedendaagse dwangmatige vorm van een vervelende aanval van modernisme, als een dwangneurose’. Ik stel vast dat je dat hier evenwel ongevraagd communiceert. Wanneer je @Hans Stuijfbergen nog even herleest zie je dat de blogs die deze burgemeester afscheidt de invulling beloofden te zijn van een voornemen. Welnu: dat voornemen komt hij niet na. Blog dan nìet, zou men zeggen.

‘Dat geblog’, stel je in z’n algemeenheid, ’is wat mij betreft een schijnvorm van ’contact hebben’, het is een povere manier van communiceren’. Daar heb je, toegespitst op de digitale ditjes en datjes van deze burgemeester, letterlijk gelijk in.

Je zegt: ‘Ik reken mensen liever af op basis van (wat) zij ons toezegden te doen, niet op een showtje’. Tuurlijk. Wie niet? Ik wijs je op het nog (af)lopende showtje dat het alcoholmisbruik onder onze dierbare rotpubers diende te beteugelen. Het Circus van De Avondklok. Directeur en spreekstalmeester: de virtueel vijven-en-zessende burgemeester ‘met wie we het niet slecht getroffen hebben’. Het doel is en blijft serieus te nemen; het middel is en blijft heilloos.

Kortom: best wel een aardige man, maar ook best wel een bedenkelijk bestuurder. Althans voor Hoorn.

En kom me nu niet aan met: ‘@Qwartje begaat karaktermoord’. Ik las hoe je, hier onder, de Gelderse molenaarsdochter Annemarie Jorrtitsma-Lebbink kwalificeert. Zo ver is @Qwartje nog nooit gegaan.

Sebastiaan 10-6-2010 2:05:07

Inderdaad, die mediageile Jorritsma, van mijn oude partij, is zo ontzettend ’not cool’. Vreselijk betweterig opdringerig individu, brrrr. Je zal maar met zo’n vreselijke vrouw als burrie worden afgescheept, dan ben je toch echt bekocht als burger. Het vrouwtje hecht meer waarde aan haar eigen persoonlijke promotie (je weet immers maar nooit welke leuke goedbetaalde baan na deze functie lonkt)dan aan het belang van de stad waarvoor zij voor veel geld is ingehuurd om daar de boel in goede banen te leiden.
Maar dit is natuurlijk jmho.

Tja, je kan ook net als mevrouw Jorritsma, burgemeester van de gemeente Almere, elke week een blogitair windje laten. Maar of dat inhoudlijk iets toe voegt?

Maar eh, ik kijk nu weer even verder naar de verkieizngsuitslagen. Hoorn is nog steeds niet binnen! Méér stemmentellers moeten inhuren?

De burrie hoeft zich wat mij betreft helemaal geen zorgen te maken. Wij hebben het met hem niet slecht getroffen, het is niet alleen prive een warme en belangstellende persoonlijkheid, maar ook op professioneel vak een goede vent.
Gedoe over ’communicatie’ is wat mij betreft een hedendaagse dwangmatige vorm van een vervelende aanval van modernisme, als een dwangneurose. En naar ik hoop een van voorbijgaande aard. De man heeft wat mij betreft veel betere dingen te doen, ik ben niet benieuwd in wanneer hij al dan niet moet piesen of poepen. Dat geblog is, wat mij betreft, een schijnvorm van ’contact hebben’, het is een povere manier van communiceren, min of meer zoals Beatrix dat ook al aangaf. Ik heb andere verwachtingen en stel andere eisen dan alleen slap gelul en hier en daar een showtje opvoeren. Ik reken mensen liever af op basis van zij ons toezegden te doen, niet op een showtje.
Een burrie is geen stand-up comedian.

Laat de man gewoon lekker zijn werk doen in het belang van onze stad, de regio en de daar gevestigde inwoners en andere belanghebbenden. Dat staat voor mij los van bloggen en andere onzin.

Mwah, Hans… ik vind het nogal meevallen. Toegegeven: het gaat weer eens niet over Hoorn, maar Hoorn gaat ook niet over hem. Die twee hebben nu eenmaal niet veel met elkaar. Het enige wat Onno van Veldhuizen met betrekking tot Hoorn letterlijk aan zijn borst koestert is zijn rampenidentificatiekaart. Dat zegt genoeg.

Anderzijds: het is bril-, maar dan ook -jànt geschreven. Daar moet je ook oog voor hebben. Een verfijnd miniatuurtje, waarvan de dertig zinnetjes zó ingenieus met elkander zijn verweven dat je welhaast kunt spreken van literair draadjesvlees. Nee: hier is over nagedacht. Hier is op geblokt. Met als resultaat: kauwgom voor de ziel.

Alleen al die eerste acht woorden. “Ik moest af en toe een dagje thuisblijven…” Grandioos. Zegt eigenlijk alles. Wie zo’n ingedikt pareltje durft te beginnen met ‘Ik’, die heeft het self-esteem van de capo di tutti capi. Wees doodstil: de meester spreekt. En dan het thema. Blogspijbel. Meesterlijk metaforisch weergegeven.

Het idee werd hem aangereikt door zijn interne telite (‘Volgens de internetelite…’). Nu weten we allemaal dat een telite een satelliet-telefoon van Chinese makelij is. Maar de auteur geeft hier fijntjes aan dat hij die intern heeft. Waarmee de argeloze lezer te verstaan wordt gegeven dat de artiest stemmen hoort. Ook dàt nog.

En dan die gewaagde exercities. Een sneeuwballengevecht waarbij geen ballen worden gegooid, maar kwetsbare opinies gezonden. Kom er maar eens op. En durf maar eens van jezelf te zeggen: ‘Ik ben een postkoets’. Een achthoever nog wel. ‘Iedereen die langs mij rijdt zwaait naar mij’. Vijf zinnetjes verder sjeest de diligence alweer ‘in alle rust langs de dampende file’. Dampende file (en paarden met uitlaatgassen). Virtuoos.

Nee, dit hiero is een meesterwerkje. Johann Wolfgang von Goethe zei het al: ‘In der Beschränkung zeigt sich erst der Meister’. Less is more. Hoe korter, hoe moeilijker. Schrappen, schrappen. Kill your darlings. Het kàn niet anders, of het blogje was aanvankelijk langer. We hebben het mooiste gemist.

@Hans:

Ik vond het een nogal omhoog gevallen stuk. Zijne Verhevenheid is er enkele maanden geleden door P. Ennetje nog op gewezen dat hij zich heeft vergaloppeerd. De omschrijving als postkoets past daar prachtig bij.

Onno van Veldhuizen, de Europese Wells Fargo. Yippie-kah-yaih, cowboy!