Drie Hoornse Havengeheimen: de huurmoordenares, de Haagse hoerenbaas, de Helderse hasjkotter (2)

15-5-2011 Qwartjes Qwartiertje

Gatsàmme! Nu moest het maar eens goed aangepakt worden. In Volendam werd het uitgeviste Helderse kottertje HD 160 van schipper Dorus Pompert opgetuigd voor ‘de sportvisserij’, compleet met zeewaardige rubberboten. De Lammie, zoals het schip ging heten, werd heel raar ‘overtuigd’, dat zag ’n kind.
.
Bovendien reden de Volendammer uitvoerders van hasj-trips plotseling in de rondte met wereldwagens. Glazenwasser Krelis Molenaar toerde in ’n Mercedes Sport, en ‘garnalenhandelaar’ Jackie Stroek had zomaar in ene ’n Jensen Interceptor onder z’n pikbroek. Dorus Pompert en zijn matrozen Henk E. uit IJmuiden en Andries M. uit Den Helder toucheerden ’n tonnetje per trip en waren daar zeer verrukt mee. Financier Frits van de Wereld ging in die tijd tientallen keren ‘op vakantie’ naar Cyprus en Libanon. Daar regelde hij aankoop en transport van balen ‘Libanese kippevoer’.
.
Bij de Alkmaarse rijkspolitie zat toen opperwachtmeester Wiebe Boersma, de enige binnen het korps die wist hoe hasjiesj er uitzag. Hij werd coördinator van de jacht op de ‘Volendam Connection’, zoals de toenmalige commissaris Gerard Toorenaar het noemde. Banden met telefoontaps van Volendamse gesprekken waren volstrekt waardeloos, want bij ‘de kit’ was niemand die het koeterwaals kon vertalen. Bovendien werden veel van de Lammie-boodschappen uitgewisseld vanuit het Medemblikker café van Gerrie Ketting, aka De Leeuw van de Jordaan. 
.
Gerrie was jarenlang de ‘Tom Hagen’ van Zwarte Joop de Vries, en later van Henk Orlando Rommy, aka De Zwarte Cobra. Goed. Het laatste tripje van de Lammie werd volvoerd in 1974. Dorus pompert placht met zwierige krullen, om observeerders een loer te draaien, via Cyprus naar het roerige Libanon te koersen. Was daar geladen, dan stoomde hij in één ruk linea recta op naar Holland. Die laatste reis belandde hij in ’n vliegende storm en wist met een half weggeslagen stuurhut Rhodos binnen te lopen.
.
Onder het oog van een Nederlandse rechercheur ter plekke droste daar stiekem een lijkwitte passagier, die de thuisreis verder per vliegtuig voortzette. Frits van de Wereld. Eenmaal bijgespijkerd, gaf Dorus Pompert het kottertje weer op z’n lazer.
.
Ter hoogte van de Golf van Biscaje werd de Lammie door een marinevliegtuig gespot. Vanaf toen had de kotter begeleiding van ‘kit-vliegtuigjes’; een van de piloten was de broer van commissaris Toorenaar. Ter hoogte van Het Kanaal nam de kruiser Blommendaal het volgen per radar over. Het douaneschip Zeearend voegde zich in de staart. Maar Pompert pompte voort. In de vroege ochtend van 24 april 1974 liet hij, gedekt door de duisternis, de volgeladen rubberboten naar het strand van Callantsoog varen. Daar bromden bereids drie VW-busjes stationair, die elk 1500 kilo ‘kippevoer’ laadden.
.
Opkomend tij dwarsboomde de verdere los-operatie. Bovendien sukkelde er een surveillance-wagentje het strand op, denkende dat er een vissersboot in nood was. Evenals de VW-busjes maakte ook een toevallige daar aanwezige vroege strandwandelaar zich schielijk uit de voeten. Frits van de Wereld. Met zijn nieuwe Mercedes 500 SEC koerste Frits, met naast zich de Amsterdamse caféhoudster Gijsje Balk, aka Blonde Greet, richting Heusden. In zijn kofferbak lagen ‘zomaar’ 66 kilootjes hasj, die daar ergens naar een kippenhok moesten. Het stel werd gevolgd en nabij Den Bosch stil gezet en aangehouden. Eén VW-bus werd in Volendam achterhaald, de lading er nog in. De andere twee werden nooit opgespoord.
.
Intussen koerste de Lammie noordwaarts, achterna gezeten door de kruiser en de douaneboot.Vanuit Den Helder stoomde het fregat Holland op, alsmede twee helicopters en ’n jachtvliegtuig. Er werd geschoten. Eerst met traansgasgranaten, toen een granaat voor de boeg, toen met scherp uit geweren. Pompert ging over op zigzagkoers en stampte vloekend voort. Een van zijn scheepsmaatjes was gewond. Laat in die namiddag gaf hij de pijp aan Maarten. Op 55 mijl NW van Texel stopte hij de stampende motoren en opende drie afsluiters in de machinekamer. Het achterdek stond al onder water toen de drie mannen met hun koffertje in een rubberboot overstapten. Om entering van de Lammie te voorkomen bleven ze, als volleerde Greenpeacers, naast het kottertje liggen. Een helicopter blies de rubberboot daar vandaan, maar het was al te laat.
.
De Lammie verdween onder de golven. Aan boord gebracht van het marinefregat, salueerde luitenant ter zee Kernkamp respectvol voor ‘Dolle’ Dorus Pompert. Nadat de Lammie in mei door de marine was gelicht werd er in Den Helder 3200 kilo hasj en 17 beddekruiken vol hasj-olie van boord gehaald. Justitie haalde juichend het NOS-Journaal er bij, maar ergens in een verhoorkamertje sprak iemand schamper: “Jullie hebben de kruimels, wij hebben de koekies.” Frits van de Wereld. Op 13 mei werd de in Hilversum ondergedoken David Vaz Dias, grossier in gestolen diamanten en actief in de Amsterdamse gokwereld, doodgeschoten. Hij zou de Lammie-loenenaar van de politie zijn geweest.
.
Na ’n maandje of negen brommen deed ‘ome’ Frits zijn belangen binnen de hasjhandel over aan Klaas Bruinsma. Die nam de handel letterlijk grootscheeps ter hand, samen met zijn compagnon ‘godmother’ Tetje Fatimah Martje (Thea) Moear, dochter van Blonde Greet. En dat was dat. Frits van de Wereld zàt al goudgerand, en bleef toch wel binnenlopen via zijn gokimperium. Door een deal met de toen machtige Chinese broertjes Ang verwierf hij zich ook nog een graai in het als ’n tierelier lopende gokpand Li Wah. In oktober 1988 verkeerde Qwartje in Libanon als gast van de Druzische warlord Walid Joumblatt in diens Moukhtara-paleis, een van zijn schitterende arendsnesten in het Sjoufgebergte. Het verhaal over de Lammie bracht een glimlach op Joumblatt’s gelaat. “Ik kende uw verhaal al”, zei hij. De puissant rijke Druzenleider bezat toen twee havens en een vliegveld. Hij deed in ‘kippevoer’.
.
En de Lammie? Die ligt, na een dokperiode, als de huidige Lisa in de Rotterdamse Veerhaven als eigendom van scheepsontwerper en -bouwer Peter Booms. Hij heeft de kotter geheel verbouwd. Daarbij stuitte hij op vreemde loze ruimtes in de bodem. Op een dag voer een schip langszij met een man die in de Lisa de Lammie herkende. Hij vertelde Booms dat hij destijds de dubbele bodems had gemaakt; stalen constructies van 30 centimeter hoog waarin de hasjplakken pasten. De Lisa maakt korte tochtjes naar Dordrecht. Libanon ligt niet in het vaarschema.
.
Nog even terug naar maandag 16 december 1996, tussen de menigte rond de crypte van Frits van de Wereld. Tot de vele sprekers behoorde daar Jon Bluming, reus, Korea-veteraan, penoze-jongen, gevreesd karateka, en schoonvuister van de Casa Rosso van Zwarte Joop en de Mata Hari van Frits van de Wereld. Met een triller in zijn stem reciteerde Bluming, staande boven het glazen deksel van de Kist van de Wereld, een Engels gedichie:
.
“There is an old believe
That on some distant shore
Far away from despair and grieve
Old friends will meet once more.”
.

Waarop de man die jarenlang de gokpaleizen op de Wallen met zijn knuisten schoon hield met verstikte stem sprak: “Ome Frits… tot op dat strand… Gggàwwer!” Toen Qwartje Bluming die woorden hoorde uitspreken, dacht hij: “Tja, Jon: sommige verre stranden kunnen inderdaad oude vrienden aan het licht brengen. Neem bijvoorbeeld Haagse Fred en zijn Ankie.”

Reacties
Reactie: (Wandelaar)
16-5-2011, 18:30
@Qwartje, Bedankt voor de aanvullende informatie en de opheldering. Ik had het een dag na het gebeuren vernomen. Maar je weet hoe het gaat met verhalen doorvertellen. De zware jongens heb ik wel zelf gezien. In mijn herinnering hebben ze met zijn allen nog vrolijk wat gedronken in de Volendammer. En het was inderdaad RH. CH is zijn zoon.

Reactie: (Harold)
16-5-2011, 11:20
Mooie verhalen, met heel veel plezier gelezen!!!!

Reactie: (Qwartje)
15-5-2011, 21:08
@Wandelaar Er is in die tijd inderdaad eens een Hagenaar beschoten, maar dat betrof niet Haagse Fred. In café ’t Schippershuis ontstond wat onenigheid aan het biljart tussen de Horinees René ‘Kokko’ H. en die Hagenees. Later die avond werd de Hagenees bij het verlaten van ’t Schippershuis geperforeerd door een schot hagel uit het geweer van H. Niet in zijn zitvlak, maar frontaal. Het viel bij nader inzien allemaal gelukkig nogal mee. De Haagse delegatie die de volgende dag om verhaal kwam trof de schutter niet aan. Die zat veilig in een safehouse aan de Muntstraat. Zijnde het politiebureau.

Reactie: (Wandelaar)
15-5-2011, 19:06
Was Fred de pooier niet ooit een keer met een hagelgeweer in zijn achterste geschoten na een ruzie in de Volendammer met CH ? Zoiets staat me nog bij, maar het fijne weet ik er niet meer van. Er staat me ook nog bij dat de dag na het incident een aantal auto's gevuld met zware jongens een bezoek aan de Volendammer brachten.