Nieuw in ‘t Hoorns theater: de Orde der Ordentelijken

HOORN - De truuk werkt als volgt. Wanneer volwassenen achter gesloten deuren alcohol in hullie ruim gieten wil dat zeggen dat jeugdigen hetzelfde elders niet doen. Of althans in veel mindere mate. Dat is logisch omdat het nogal wiedes is. Joh! Echt waar? Ja. Het bestuur van het stadje Hoorn te Nederland - dat zich sinds gisteravond tot de Sekte der Ordentelijken heeft samengebald - past deze leipe shit nu al ruim vijf jaar toe. Op vrijdag- en zaterdagavonden moeten de toegangsdeuren van kroegen, tapperijen en soortgelijke vuige oorden om 01.00 uur op slot. Wie dan binnen is moet dat zelf maar weten. Wie buiten is mag godzijdank naar huis. Waar niet gedronken wordt.

Aldus het Sprookje van de Avondklok. Met de beste bedoelingen bedacht en ingesteld door G. Onno van Veldhuizen, sinds 1 augustus 2003 burgemeester zo lang als dat duurt. Sindsdien zuipen jongeren, om wier kostbare hersentjes-in-de-groei het allemaal te doen was, zich desgewenst een slag in de rondte. Ook na 01.00 uur. Achter gesloten deuren. Een sick joke.

Maar goed. Op 26 november jongstleden gaf de toenmalige gemeenteraad eindelijk te kennen dat men nu wel eens voldoende van Lotje getikt was. Per motie werd Onno van Veldhuizen opdracht gegeven om de Avondklok uit de algemene plaatselijke verordening te schrappen, en het horeca-toegangsuur weder gewoon op 02.00 uur te stellen. Nog vóór de aanstormende zomer, wel te verstaan. Vervolgens gebeurde er in zoverre niks, dat er niks gebeurde. Vanuit de nieuw aangetreden raad werden er vingertjes opgestoken. Onno: ‘Ik ben er nog niet uit. Op z’n vroegst in september kunt u een voorstel verwachten’.

Gare rapen meuren. Een aangebrande kluit van 24 raadsleden belegde gisteravond een interpellatie-debat over de kwestie. Anders gezegd: Onno werd onder de lat gezet. Penalty. En wat denkt men wat? Hij hield hem! Het was allemaal jofeltjes vanuit de huiskamer te volgen via een webcast. (Dat deden hullie van de papieren courant Noordholland Dagblad ook. Voor het eerst werd een raadsvergadering vanaf de redactie verslagen. Leunstoel-journalistiek. Wel verbinding, geen contact. Dit terzijde.)

De uitslag van die wedstrijd van gisteravond stond eigenlijk vóór de aftrap al vast.

Je kunt van de jurist Onno van Veldhuizen veel zeggen, maar niet dat hij geen bekwaam politicus is. En ook niet dat hij geen schrandere, gewiekste manager is. Je kunt van de Hoornse gemeenteraad veel zeggen, maar niet dat ze uitblinkt in ferme standpunten en consequente kordaatheid. In de kroeg kloeke taal, op het pluche rubber souls. Wat overigens opgaat voor veel vroedschappen in den lande. Het is polletiek.

Onno (D66) opende de wedstrijd met een fondanten mea culpa. Hij had die motie van november - ‘Misschien een beetje naïef’ - anders geïnterpreteerd dan-ie kennelijk bedoeld was. Minder urgent, en zo. Bovendien wilde hij eerst even het gevoelen afwachten van de nieuw te vormen coalitie. Daarnaast had hij zich apelazarus gewerkt om alle betrokken instanties te polsen. Horeca, pliessie, bewoners binnenstad, de buitengewesten… Het was me nogal wat, mind you! Heul complex allegaar. En o ja: hij was ook nog even wezen fietsen. Hoe het zij: voor een afgewogen beleidsvoorstel zullen er nog wel wat litertjes door de leidingen moeten. En ach: wat schelen die paar maandjes nu nog? Binnenkort is het kermis. En dan is het al september. En hoor ’s hier: er wordt niet aan het toegangsuur getornd als niet tegelijkertijd overeenstemming wordt bereikt over een sluitingsuur. Dat men dat even weet.

Het debatje werd voorgezeten door Arthur Helling, fractievoorzitter D66. Een debatleider is neutraal, dat spreekt. En ’n penalty mag maar één keer worden genomen. Maar Helling liet zelfs een tweede debatronde toe, was verschrikkelijk aardig was. Hij constateerde dat zich een meerderheid aftekende die het in de vergadering van volgende week dinsdag nog eens dunnetjes over wil doen. En dan wat betreft het toegangsuur spijkers met kopen slaan. Hoppa: naar 02.00 uur. Ja, maar… Ja, maar… Rustig nou! Kallempies an! Wat moet er dan met het sluitingsuur? De burgemeester is daar nog niet uit heur. Dat zei-d-ie toch!?

En opeens broeide er achterop de stembanden van Helling een toverformule. Een nieuw, leidend uitgangspunt. Or-den-te-lij-ke be-sluit-vor-ming. Hij sprak het uit: ‘We moeten tot een ordentelijke besluitvorming komen. Ook al zou dat wat meer tijd kosten’. Sjeuzus! Wat een vondst! Plotseling had iedere sprekerd het over ordentelijk-me-zus en ordentelijk-me-zo. Opeens ontstond de Orde der Ordentelijken. Een soort sekte die betamelijkheid predikt. Alles wat daar buiten viel zou dus niet netjes, niet fatsoenlijk, niet keurig zijn. Tja… Dan eh… Dan moeten we volgende week nog maar ’s eh… dinges.

Helling: ‘Snappen jullie? Er wordt te veel niet ter zake doend gepalaverd. Ik zoek de uitgang. Volgende week dan nog ’n vervolgje, maar niet langer dan een uur. En wanneer, zoals nu, zal blijken dat enkele fractie er niet lekker in zitten dan wordt er geen besluit genomen.’ Hoorden we dat in de huiskamer nou goed? Zagen we hem dat zeggen? Ja, wis en drie! En bij herhaling. Meerderheid van stemmen geldt opeens niet meer. De macht is bij wijze van spreken aan de eenmans-fractie Hoorn Lokaal. Als die zegt: ‘Ik voel me niet lekker’, dan gaat de reis niet door. Dit is wereldnieuws!

Tot waar heeft de Heere-Heere ons nu gebracht? Tot een volstrekt nieuwe las tussen toegangsuur en sluitingstijd. Over het een wordt niets besloten zonder het andere er bij te betrekken. En de meerderheid van stemmen kan voortaan de pot. En de Avondklok heeft niets jeugdbescherming te maken, want daar had geen mèns het meer over. Het was een gedenkwaardig avondje.

Tot besluit drie citaatjes om over na te denken.
‘Je moet nooit verkopen wat je niet kunt leveren.’
‘De meerderheid krijgt altijd gelijk maar heeft het niet altijd.’
‘Cijfers zijn het meest duidelijke deel van de waarheid, maar niet de hele werkelijkheid.’
Was getekend: Onno van Veldhuizen, 7 maart 2005.

Qwartje-.

---

Reacties

---