Trending on Twitter

Column van Stuurman aan wal

Terwijl een deel van jullie ongetwijfeld genoten zullen hebben van de Hoornse Stadsfeesten lag ik met griep op bed zielig te zijn. En terecht. Maar dat had ook een heel klein voordeel. De radio biedt dezer weken de sportzomer, zodat ik, als ik wakker was en niet al te zielig, het één en ander tot me heb kunnen laten komen.

De Overnachting, een programma van Filemon Wesselink, zaterdagnacht tussen 0.00 – 01.00 uur was een ouderwets stukje kwaliteitsradio met als gast Henk Kraaijenhof (trainer van onder anderen Nelli Cooman en Merlene Ottey) die een bijzonder interessante kijk heeft op de hypocrisie en doping in de sport. Het heeft me stof tot nadenken gegeven.

Opvallend trouwens dat er zowel op tv als op de radio meer over voetbal wordt geluld dan dat er daadwerkelijk gevoetbald wordt.

Maar wat vroeger onze nationale actualiteitenzender was (NPO radio 1 heet het nu), inmiddels vergaan tot een oppervlakkig praatje gevolgd door een herrie plaatje, heeft om het uur iets waarvan ze menen dat het veel nieuwswaarde heeft. ‘Trending on Twitter’. Alles wat op twitter voorbij komt wordt als nieuws gebracht en belangrijk gemaakt. Zucht. Diepe, diepe zucht. De teloorgang van enigszins objectieve nieuwsvergaring (voor zover dat kan) heeft zich definitief ingezet.

De Zwarte Pieten discussie blijft, net als het etnisch profileren. Lang leve Twitter. Het houdt in ieder geval NPO radio 1 op de been met nietszeggende bijdragen van Jan en Alleman die een mening heeft en die meent die mening ook te moeten ventileren. Aangezien iedereen op Twitter een mening heeft is dat nogal vermoeiend. Zeker omdat op iedere mening weer een scheldkanonnade volgt. Standaard. Hoort er schijnbaar bij.

Maar veel gaat er over voetbal. Nou ja, over de bijzaken van het voetbal. De maniertjes van Ronaldo, wat IJsland op het EK te zoeken heeft en twee dagen lang werd de zendtijd van de nationale radio en tv gevuld met Joachim Löw.

Die heeft in beeld gedaan wat iedere man doet. Even aan je zak krabben. Gewoon omdat het jeukt. Gewoon leuke tv. En herkenbaar voor iedere man. Maar op Twitter was het nogal ongewoon. Het ontplofte. Men vond het onsmakelijk. Veel vrouwen zelfs walgelijk. En het is de hele wereld over gegaan. De Duitse bondscoach moest er zijn excuses voor aanbieden.

Te belachelijk voor woorden. Net als eten en drinken heeft een man het nodig om aan zijn geslachtsdeel te krabben. Het ontspant en voelt vertrouwd. Een natuurlijke stress onderdrukkende reactie. Het is een oer behoefte. Terwijl ik de afgelopen dagen geveld door koorts zo zielig op mijn bed lag krabde ik ook. Daarmee leek de koorts wel te zakken.

En ieder beetje vent die zegt dat het hij het nooit doet is een leugenaar. Het is een natuurlijk gegeven. En voor al die vrouwen die er walging over spraken wil ik wel iets meegeven. Als jullie er bij ons aan krabben willen jullie altijd iets van ons. In het gunstigste geval seks, in het meest ongunstige geval kinderen.

Maar vrouwen willen vaak geen seks meer als je ze langer dan vier jaar kent. Dan willen ze tederheid. Beetje knuffelen, hand door het haar, tegen brede schouders aanleunen en in het slechtste geval seks met de buurjongen van 24. Maar over het algemeen praten. Vermoeiend veel praten. Mannen zeggen eerst gewoon maar ja of nee, wat het meest gewenste antwoord lijkt. Daarna zeggen we mmm en zijn we allang al weer verder met onze gedachten. Bij de nieuwe buurvrouw, of gewoon die maniertjes van Ronaldo waar we eigenlijk stiekem jaloers op zijn. En als dat praten maar door gaat gaan we automatisch afleiding zoeken. Een boek gaan lezen of de tv aanzetten geeft weer ruzie. En die zijn we inmiddels meer dan zat, omdat we toch nooit gelijk krijgen. Dus dan ga je net als Al Bundy aan je zaakje krabben. Uit verveling of uit stress. En beide is niet goed. En aangezien wij met Vaderdag weer geen elektrische zakkrabber hebben gekregen zullen we het zelf moeten blijven doen. Met dank aan Twitter.

Stuurman aan Wal

Trending on twitter Trending on twitter